Er kwam een hele uitgebreide, maar belangrijke vraag binnen voor Vraag het aan Ruud:
”Ik ben bijna een jaar samen met mijn vriend. In het begin was hij heel romantisch in bed, maar na een tijdje werd duidelijk dat hij mijn (vrouwelijk) orgasme niet zo belangrijk vindt. Hij komt zelf redelijk snel klaar, dus tegen de tijd dat ik in de mood ben, is het meestal al lang gedaan. Zelf neemt hij ook geen enkel initiatief om mij nog te plezieren, ookal heb ik hem echt al duidelijk gemaakt dat ik hier nood aan heb. Hij verwacht ook dat het allemaal erg snel gaat. Ik heb geen idee hoe ik dit nog moet aanpakken, eerlijk gezegd…”
Allereerst: wat vervelend!
Een orgasme is geen noodzaak om te kunnen genieten van seks, maar het lijkt dat zowel het orgasme als het genieten hier niet aanwezig is. Daar is uiteraard weinig positiefs of opbouwend over te zeggen. Simpel gezegd: dit is niet ok.
Wat ik wel graag wil meegeven, is dat ik hier ook een zekere onzekerheid voel van je partner uit. Die weet misschien niet dat een vrouwelijk orgasme een pak meer tijd vraagt dan dat van hem. Dat jouw lichaam echt tijd nodig heeft om opgewonden te raken. Dit zou iets mogen zijn wat we op school leren, maar helaas is dat meestal niet het geval. En vermoedelijk is dit ook iets wat hij van in het begin al had: jullie verliefdheid deed het allemaal wat anders aanvoelen en deed hem meer tijd besteden aan jou. Na een aantal maanden verdwijnt dat eerste wauw effect en wordt het noodzakelijk om op een andere manier tijd te leren besteden aan elkaar.
Wat doe je nu, als je partner jouw genot niet zo belangrijk vindt?
Is het effectief zo, dat jouw genot minder belangrijk is? Heb je dat al eens met zoveel woorden proberen te vragen? “He schat, ik heb het gevoel dat het voor jou minder belangrijk is dat ik er ook van geniet. Klopt dat, of zie ik het verkeerd?” Best een lastige vraag om te stellen. Ik raad je dan ook aan dit niet in de slaapkamer te doen, maar er eens echt tijd voor te maken. Ga zitten aan tafel en spreek af dat jullie een half uur tijd nemen voor elkaar.
Hoe praat je hierover?
Geef aan hoe jij je voelt bij de situatie. Spreek vanuit je eigen gevoel: ik heb er nood aan om ook te genieten, om de tijd te krijgen om opgewonden te raken, om ook een orgasme te kunnen krijgen. Probeer weg te blijven van het “jamaar, jij doet dit”. Beschuldigen gaat ervoor zorgen dat je partner zich gaat terugtrekken en in de verdediging gaat. Eens dat het geval is, zal het heel moeilijk zijn nog iets te bereiken.
Kan je ook al enkele oplossingen bedenken? Je kan bijvoorbeeld vragen om vanaf nu enkel nog te vrijen als jullie minstens een uur tijd hebben. En of het ok zou zijn voor je partner als hij pas helemaal op het einde een orgasme krijgt. Of vragen of het een optie is om jouw orgasme samen te ontdekken: hoe kan hij jou helpen om langzaam naar dat orgasme toe te werken? In welke handelingen blinkt je partner uit? Als je deze extra in de verf zet, is de kans groot dat je partner het ook leuker zal vinden hier mee aan de slag te gaan.
Educatie is belangrijk
Staat je partner er voor open om hierin bij te leren? Als de reactie hierop “ja” is, dan kan je je partner uitleg geven over hoe het vrouwelijk lichaam werkt. Je kan je hiervoor laten begeleiden door mijn podcast, Alles Kan Heter, of mijn Instagram-pagina. Ook andere kanalen kunnen hierbij helpen. Vraag ook gerust waar je partner hun informatie haalt. Zonder hierbij aanvallend over te komen.
Wil je partner niet bijleren en heeft die het gevoel alles al te weten en dat het prima is zoals het is? Dan is het aan jou om echt duidelijk te maken dat dit voor jou niet het geval is. Spreek met klare taal: “Dit werkt zo niet voor mij. Dit moet anders.”
Trek aan de noodrem
Ik ben geen voorstander van “wie niet horen wil, moet voelen”. Maar in dit geval kan het misschien wel werken om jullie seksleven te kunnen veranderen.
Spreek duidelijke regels af: ik kom eerst klaar, bijvoorbeeld. Of: voorspel moet minstens zo lang duren. Als je partner zelf redelijk snel klaar komt, heeft die vermoedelijk ook geen idee van hoeveel opwinding en tijd er nodig is om voor jou hetzelfde te bereiken. Dus bespreek dit en zorg ervoor dat je die ruimte wel kunt krijgen.
Wees duidelijk en concreet. Dit soort gesprekken zijn altijd moeilijk om te voeren. Maar besef ook heel goed dat je partner niet in jouw hoofd of jouw lichaam zit. Dus spreek duidelijk uit wat je echt wil en wat je niet leuk vindt. Alleen dan kan je verwachten dat jullie hier samen ook rekening mee kunnen houden.
Lukt dit niet en gaat je partner toch nog steeds eerst voor zichzelf? Durf dan ook gewoon de vrijsessie te stoppen. Het is niet omdat je in eerste instantie toezegt dat je jouw consent hebt gegeven voor de rest van de vrij-partij.
Wat als je partner jouw genot echt niet belangrijk vindt?
Blijft alles hetzelfde, ondanks jouw pogingen om duidelijk te maken dat dit voor jou zo niet werkt? Dan kan je altijd nog een gesprek boeken met mij of met een seksuoloog. Dit zou ik trouwens liever vroeger aanraden, want dit kan je echt helpen om al het voorgaande heel erg te versnellen en vergemakkelijken. Vaak is het zo dat het beter werkt om in gesprek te gaan hierover met een derde erbij, dan gewoon onder jullie beide.
Komt er dan nog geen verandering in? Dan kunnen we enkel concluderen dat je hier een keuze zal moeten maken: kan je jouw genot op een andere manier beleven en toch met deze partner samen blijven? Of wil je het toch echt graag anders?
Heb je het gevoel dat je hier hulp bij kan gebruiken?
Boek een gratis kennismakingsgesprek om te bekijken hoe ik je hier verder mee kan helpen.
Heb je zelf een vraag voor vraag het aan Ruud? Stuur ze in via onderstaand formulier!